Pracę plastyczną uczniowie wykonują na podstawie zamieszczonego tekstu:

„Mieszkanie na ulicy Browarnej było duże, jednoizbowe. Na środku stały cztery masywne warsztaty tkackie. Przez cały tydzień biegły po nich w tę i w tę stronę czółenka, stukała drewniana rama z osnową i wypływał z niej miękko świeży zwój płótna.
W jednym końcu izby za szafą i zasłoną stały łóżka Kolbów. Na zwykłej staroświeckiej komodzie Maria urządziła ołtarzyk. Tu było święte miejsce rodziny Kolbów: duży, ładny obraz Jasnogórskiej Pani, kwiaty i czerwona lampka oliwna. Tu zbierali się domownicy na modlitwę: czeladnik, terminatorzy, sąsiedzi… Tu oddawano Matce Bożej swoje życie i śmierć, smutki i radości, ciężką dolę robotników i los Ojczyzny, rozdartej przez trzy państwa zaborcze.
W drugim końcu izby stała kuchnia. Matka, Maria Kolbowa, miała dość roboty, żeby wyżywić wszystkich. Dwuletni Franuś plątał się pod nogami, pokrzykując wesoło, a w kołysce leżał nakarmiony mały Rajmundek.
Urodził się miesiąc temu, 8 stycznia w roku Pańskim 1894, i tego samego dnia został ochrzczony. Mróz był wtedy siarczysty. Dzisiaj też wiatr hula po kątach. Matka przysunęła go z kołyską bliżej kuchni, żeby się nie zaziębił i, obierając ziemniaki, coraz to spoglądała na dziecko.
Tymczasem Mundzio obudził się i zaczął płakać, więc utuliła go i obejrzała się na zegar, który dokładnie właśnie wydzwonił dwunastą”.